Löwenzahn-Flockenball wird vom Wind weggeblasen von Cynthia Verbruggen

Über "Löwenzahn-Flockenball wird vom Wind weggeblasen"

von Cynthia Verbruggen

Über das Kunstwerk

Op een mooie lenteochtend in een weelderige weide, bloeide een dappere paardebloem op tussen het groene gras. Ze was felgeel en straalde in het zonlicht, en trok de aandacht van iedereen die haar passeerde. Deze paardebloem was trots op haar levendige kleur en stevige stengel. Ze voelde zich gelukkig in de weide, omringd door haar vrienden en de warme zonnestralen.

Maar naarmate de dagen verstreken en de lente overging in de vroege zomer, begon de paardebloem te veranderen. Haar felgele bloemblaadjes begonnen te vervagen en veranderden langzaam in zilverachtige, pluizige zaadjes. Ze voelde zich niet langer de stralende bloem die ze ooit was, maar iets nieuws en onbekends.

Op een dag, toen de paardebloem volledig was getransformeerd in een pluizebol, merkte ze dat de wind begon te waaien. De zachte bries ruiste door de weide, wiegde het gras en streelde de bladeren van de bomen. De pluizebol voelde de wind om zich heen dansen, en een gevoel van opwinding en verwachting vulde haar hart.

De wind werd sterker en blies zachtjes tegen de pluizebol. Eén voor één begonnen haar zaadjes los te komen en werden ze meegevoerd door de wind. De pluizebol voelde een mix van vreugde en melancholie terwijl ze haar zaadjes zag vertrekken. Elk zaadje was een deel van haar, een klein stukje van haar ziel, dat nu de wijde wereld in werd gestuurd.

De zaadjes zweefden hoog in de lucht, gedragen door de wind. Ze vlogen over velden en bossen, over rivieren en bergen, op zoek naar nieuwe plekken om wortel te schieten. Ieder zaadje droeg de belofte van een nieuwe paardebloem, een nieuwe kans om te bloeien en te groeien.

Een van de zaadjes landde in een rustige tuin, waar het werd verwelkomd door de warme aarde en het koele gras. Het zaadje groef zich in de grond en begon te ontkiemen, langzaam maar zeker. Na verloop van tijd groeide het uit tot een nieuwe paardebloem, net zo felgeel en stralend als de originele bloem ooit was geweest.

De nieuwe paardebloem wist niet waar ze vandaan kwam, maar ze voelde een diepgewortelde verbinding met de wereld om haar heen. Ze bloeide met trots en deelde haar schoonheid met iedereen die haar zag. En toen de tijd weer rijp was, transformeerde ze opnieuw in een pluizebol, klaar om haar zaadjes de wereld in te sturen.

En zo ging het verhaal van de paardebloem die een pluizebol werd en door de wind werd weggeblazen de